Hallo, iedereen, ik weet dat het ondertussen al bijna opnieuw weekend is, en mijn volgende trip al bijna van start gaat, maar toch moet ik nog verslag uitbrengen over mijn eerste trip.
De foto’s zijn trouwens te bekijken op http://picasaweb.google.com/FreBa.Limerick/ en binnenkort komen er nog meer op, van zodra ik de foto’s van Jonas kan bemachtigen.

De trip begon zoals mijn Erasmus-avontuur, niet al te best dus!
Dominik, Hannes, Jonas en ik als enige Belg tussen 3 Duitsers, waren van plan onze trip te beginnen met een lijnbus richting het busstation in Limerick, om vandaar een reisbus richting Killarney te nemen.
Maar die bus liet maar op zich wachten dus besloten we om een taxi te nemen.
De reisbus zelf was allesbehalve een aanrader! Na een boze opmerking van de buschauffeur omdat wij als toeristen steeds de rij ophouden aangezien we ons kaartjes nog moesten kopen.

Na een zweterige, half slaperige twee uur durende busreis kwamen we vrijdagavond aan in Killarney.

Iets later stonden we voor onze youthhostel ‘the Sugán’, een enorm gezellig huiselijke jeugdherberg waar we gedurende 2 nachten een kamer van vier hadden geboekt.

Na ons bagage te droppen, ons bed op te maken en kennis te maken met twee Hollandse dames die een Ierland-trip maakten, gingen we Killarney-by-night opzoeken.

Wat we daar vonden was niet zo extreem, gewoon veel pubs, typische Ierse optredens, fast food en veel te jonge Ierse meisjes die door de straten dwarrelden op zoek naar aandacht, maar enkel de afkeurende blik van elke volwassene kregen (waaronder ik ons ook reken).

De volgende ochtend was het vroeg uit de veren! Want we hadden een groots plan! We wilden de hoogste berg van Ierland overwinnen: de Carrantuohill, goed voor een uitzicht vanop 1038m hoogte.
Na ons ontbijt en lunch te kopen in het dichtbijzijnde winkeltje hoorden we echter dat het geen lachertje was. En zeker niet met gewone schoenen (waar ik mee rondliep dus)
We hoorden echter enorm positieve ervaringen over de berg Torc, niet zo hoog als de Carrantuohill, maar naar het schijnt zeker doenbaar en bovendien een prachtig zicht en toch over en door het nationale park van Killarney: het oudste en grootste nationale park van Ierland.

Na een dilemma tussen een enorme eventueel gevaarlijke uitdaging en pracht en praal verzekerd, rekening houdend met mijn schoenen, onze ouders, onze komende vier maand en vele andere factoren, besloten we om Torc te overwinnen!

Naar een ietwat saaie wandeling van 4-5km langs ontelbare B&B, hotels, guesthouses, golfresidenties, … zagen we pijlen naar ‘The Muckross House’.
(Amy, een Iers meisje dat ik vorige week leerde kennen, had ons al aangeraden om bij goed weer dit op te zoeken)
Een enorm toeristische bedoening was het me daar! Allemaal paard en kar, vol met duitse toeristen, spelende kinderen, lunchboxen en prachtige tuin vol benoemde planten en bomen.
Maar wij waren opzoek richting ‘Mountain Torc’ dus trokken we verder het park in.
Hier vonden we een enorm mooie omgeving, fantastische eenvoudige natuur en bovenop stralende zon! Iets wat ik in Ierland niet meteen verwacht had.

Gans de tocht bespreken is te moeilijk, aangezien het zo enorm veel verschillende indrukken waren en omdat er volgens mij te weinig of oneindig veel woorden bestaan om deze ervaring te bespreken.
Vandaar is het best dat je de foto’s eens bekijkt (al geeft dat slechts een indruk).

Om het toch een beetje te bespreken: de tocht was lastig, maar doenbaar met mijn gewone schoenen! En weldra liep ik daar te genieten van de wandeling, de natuur, het uitzicht en het gezelschap in mijn ontblote witte torso en mijn zonnebril op (zie je wel dat ik die nodig ging hebben in Ierland!)

Na de wandeling vonden we het een must om met dit weer iets te doen dat we onmogelijk hadden geacht voor we naar Ierland kwamen.
Jawel, zwemmen in het meer!
Koud was het zeker en vast, maar na een paar minuten wennen, een paar minuten elkaar nat maken en een paar minuten zwemmen, was het goed doenbaar!

Ineens stond ik daar, met mijn hoofd en schouders genietend van de zon, en de rest van mijn lichaam in het verfrissende Ierse water, volledige rust en een prachtig uitzicht!
Toch één van mijn top locaties van zwemmen tot dus ver!

Die avond gingen we nogmaals de stad in, deze keer opzoek naar dezelfde Fish ’n Chips-take-away (‘Mikes Take-away’) aangezien de ‘Chips’ hier, bijna net zo goed smaakten als de ‘Belgian Fries’!
Nadien gingen we nog een Guinness drinken met de hoop dat dit onze benen zou helpen om de dag erna te overleven. Bovendien waren mijn drie Duitse metgezellen behoorlijk verbrand in hun gezicht door een dag lang in de zon rond te lopen (iets waar ik gelukkig geen last van had)

De dag erna stonden we namelijk opnieuw vrij vroeg klaar om te vertrekken, deze keer om een mountainbike trip te maken door het Nationale Park.
Een zalige ervaring! Vol one-way direction mountainbike-paden die we uitaard in de verkeerde richting aflegden en langs de meren van Killarney.

Op onze terugweg na een deugddoende tocht en een 2^de duik in het meer stopten we bij een tankstation en kochten we een Dr.Pepper, iets wat we al voor de 2^de dag oprij deden!

Zondagavond keerden we weer terug naar Brookfield Hall, na een twee uur durende overvolle busreis waren we dan ook tevreden dat we een mercedes-taxi namen en iets later kapot in ons bed lagen!

Zo, dit is zowat mijn weekendverslag, hopelijk is het wat duidelijk!

Share on Facebook

Hallo iedereen!

Vandaag is er zon! en zon betekent hier iets speciaal, want dat is namelijk iets wat je hier niet zoveel had de laatste weken!
Hierdoor loopt iedereen er vrolijk bij op de campus! zelfs de eerste zonnebrillen en zomerse kleren worden gespot!
Maar voor de spanjaarden is het nog steeds dikke-truien-weer, die mannen zijn toch ook veel te veel gewoon!

Mijn eerste week les is momenteel halverwege en het feit dat ik het nu nog niet beu ben, betekent dat het helemaal anders is als in België!
Ik volg hier in totaal 5 modules:
- International Management
- Change Management
- Management Consulting
- Marketing Communications
- Enterprise Formation

en allevijf, jawel allemaal, hebben ze een project, casestudy, teamwork of een andere vorm van een werkje.
Hier in Ierland is dat duidelijk een totaal andere manier van ‘education’.
Bij vier van de vijf modules zitten we bovendien maar in groepjes van 20-40 man, bovendien is het niet in klaslokaaltjes met banken en stoelen zoals in België, maar in halve cirkels van stoelen, met zo een mini-tabletje waar een half blad net oppast.
De docenten zijn hier bovendien veel meer van het principe dat er zoveel mogelijk interactie moet zijn en dat elke mening gerespecteerd moet worden aangezien management voor iedereen iets anders is!

Doordat we enorm veel van deze projecten gaan hebben, ga ik het tijdens het jaar vrij druk krijgen denk ik! dat zal wennen worden.
maar aan de andere kant wil dit ook zeggen dat de examens op het einde slechts op 40-50% staan.
Bovendien heb ik slechts 16u les in de week (maar waar we wel de volle 16 volledig moeten volgen)

Los van het school-gebeuren had ik ook al een spannende week!

De Hurling-wedstrijd waar ik de vorige keer over sprak, was echt zalig! een enorm zotte sport en spannende match!
bovendien keken we in een typisch Ierse Pub en hadden we snel door voor wie we moesten supporteren!
Tegen het einde van de wedstrijd zaten we dan ook al aan de toog, tussen allemaal Ieren, vlijtig mee te babbelen over Hurling en Rugby.
De Ieren in de pubs zijn namelijk enorm open en sociaal en het zijn mensen die enorm graag vertellen! over zowel nu als vroeger in Ierland!

Hier in de pub vernamen we ook dat ‘the Cranberries’ van Limerick zijn! en dat ze binnen de week hun nieuwe tour gaan bekend maken en zullen optreden in Limerick-city!

Maandag avond hadden we samen met een paar eten gemaakt (met mijn Wok-pan) en was het eetpartijtje uitgedraaid op een heus appartementsfeestje!
voor dat we het goed en wel beseften stonden we daar met zowat 20 mensen van 9 verschillende landen! echt dansen werd er niet gedaan doordat we al onze portie dansen vorig week hadden gehad, en nu vooral bezig waren met nieuwe contacten leggen!

Dinsdagmiddag was ik dan ook enorm blij dat ik tot 11u had kunnen slapen aangezien ik pas van 17-18u les had!
Toch ging ik die middag naar de campus om een fiets te kopen tijdens de 2dehands-verkoop, maar dat bleek dan donderdag door te gaan

Vandaag zit mijn les er ook al weer op! van 10 tot 11 had ik International Management, het enigste vak dat gegeven wordt in een auditorium met 600 plaatsen !

Straks ga ik terug naar de Campus aangezien dan het heuse ‘Club and Society’-Event is!
alle studentenclubs en verenigingen stellen daar namelijk hun club voor om leden te ronselen!
hier zijn de clubs namelijk niet opleiding-gerelateerd maar eerder verbonden met hobby of sport!
de clubs waar ik mijn waarschijnlijk voor ga inschrijven zijn:
- International Society (logisch want vol met erasmus en reizen en uitstappen tijdens semester)
- OPC (Outdoor Pursuits Club) : zij doen ook enkele indrukwekkende uitstappen, maar eerder natuurwandelingen, rotsbeklimmingen, grotten-bezoek, …
-Kayak (aangezien de Shannon rivier behoorlijk sterke stroming heeft en dat dus wel eens een avontuur kan worden)

Een beetje over mijn kamer: ik heb nog steeds geen werkende TV (maar er is wel al een gat in de muur dus ze zijn er aan bezig), een waterkoker en stofzuiger maken eindelijk deel uit van de inventaris, mijn muren zijn al een beetje gedecoreerd met een kaart van Ierland en een kalender met alle belangrijke sport-exam-fun-days, …
En ik heb nog steeds geen kamergenoot! normaal gezien zou er een Fin/Finse moeten komen, maar nog steeds geen spoor van!
Maar anderzijds heeft dat ook voordelen, de keuken/woonkamer maken nu namelijk al een beetje deel uit van mijn deel
en mijn wasdraad gaat voorlopig in de extra kamer komen te hangen!

Voila, ik ga nog een beetje van de zon gaan genieten!
hopelijk is het niet te warrig en foutief geschreven, want ik ben ondertussen nog met 5 anderen dingen bezig en de goesting om te herlezen ontbreekt me weer!

Edit1: Oh ja, de fotoalbum op http://picasaweb.google.com/FreBa.Limerick is upgedate met meer foto’s in de map Limerick

daar zie je bovendien mijn engels boek dat ik kocht!
Spiderman 3, based on the movie
Geen zware lectuur dus! de reden waarom ik het kocht is te vinden in het feit dat het goed zal zijn om mijn engelse woordenschat te oefenen (op schrijfwijze) en omdat het maar 1euro kostte!

Edit2: ohja nog iets vergeten! op de laatste foto zie je een kraampje met allemaal chocolade-lekkernijen!
Deze kraampjes staan elke dinsdag op de campus, aan dit kraampje kocht ik trouwens echte typische artisanale Fudge, die NOG beter is dan de Fudge-Lonka’s waar ik thuis zo dol op ben!

Share on Facebook

–> http://picasaweb.google.com/FreBa.Limerick
in de bestaande mappen want werkt met synchronisatie!

Share on Facebook

gisterenavond was een rustig avondje!
konden we ook eens gebruiken!

Aangezien ik net mijn wokpan had gekocht, besloot ik om mijn typisch wokgerecht klaar te maken voor Jonas, Max en Timo
kip, rijst, paprika’s, worteltjes, courgette en zoet zure saus!
na een geslaagd maal, besloten we om niet naar de house-party te gaan in een andere blok aangezien we eigenlijk enorm op ons gemak zaten in het appartement van Jonas en Max.
daar hebben we nog uren zitten praten over cultuurverschillen, de franse ‘r’, spaanse ‘r’, de uitspraak van bepaalde engelse woorden, verschillen en gelijkenissen tussen duits en nederlands, een aantal interessante zaken over Finland (wist je bv dat Finland enorm bekend is om zijn papierindustrie? en dat ze daar nooit iets zoets op hun boterham smeren zoals choco? en dan ze bij elk maal bijna melk drinken?)

Straks gaan we met een ganse bende richting Limerick city! op aanraden van de International Director of UL gaan we tegen 3u30 een pub binnen en gaan we gaan genieten van de laatste Hurling-wedstrijd van het seizoen. En tegelijk de eerste wedstrijd dat wij ooit gaan zien!
naar het schijnt is dat een hele gebeurtenis en is de sfeer die dan in de Pubs heerst heerlijk!

Dit was Frederik Baert vanuit Limerick
terug naar de studio!

ps: op aanvraag zal ik proberen mijn fototoestel wat minder te vergeten zodat je ook wat ‘vision’ hebt over mijn ervaringen!

Share on Facebook

hello, guten Tag, bonjour, hei, hej, dia duit, …

Het eerste weekend is al reeds aangebroken, de introductiedagen achter de rug, en de lessen gaan bijna beginnen!

De introductie dagen waren met één woord verrijkend te noemen!
Toen we ’s morgens wilden vertrekken van aan Brookfield hall (onze accommodatie) zagen we ineens minstens 30-40 mensen die ook aan het wachten waren op de shuttle bus, maw: Brookfield hall puilde uit van de Erasmussers!
maar aangezien Brookfield hall zo goed is in organisatie en kwaliteit, bleek al snel dat de shuttlebus net vandaag weigerde te starten, zelfs met startkabels was de bus niet aan de praat te krijgen!
gevolg was dan onze erasmus-horde al meteen mocht beginnen aan een 20min-durende wandeling (die we ondertussen al allemaal heel goed kennen)

eens we aangekomen kregen we allemaal een map met allemaal info, formulieren, attesten, brochures en ander papierwerk! –> Lang leve de Erasmus-papier-fabriek!
Het auditorium waar wij in zaten zat praktisch bomvol met erasmussers! (ongeveer een 300tal schat ik) en iets verderop was er een evengroot auditorium gevuld met ’study-abroad’ (USA, China, …)
alle europese landen zijn hier echt aanwezig! 9 Belgen, 2 Hollandse meisjes, … maar vooral enorm enorm veel Spanjaarden, Duitsers en Fransen!

Toen we een rondleiding in groepjes van 10 kregen, werd het pas duidelijk wat voor een zotte universiteit het hier is!
alles is hypermodern, makkelijk bereikbaar, goed uitgerust en bovendien enorm studentvriendelijk!
Hier merk je pas dat de UL er echt is voor de student, en dat de student op de eerste plaats komt!
Bovendien is er een enorm groot sportcomplex (The UL-sportsarena) waar je voor 90 euro per semester kunt zwemmen in een olympisch 50m bad, indooratletiek, basket, muurklimmen, gym, …

Welk gevoel we wel kregen als Erasmusstudenten is de over-organisatiedrift en over-protectionisme van de erasmussers!
hoeveel keer we niet hoorden ‘don’t panic’ of hoe alles werd geregeld door studenten, oudstudenten en medewerkers, allemaal uitgerust met walkie-talkie, plannetjes, kaartjes, …

Ook vrijdag ging de introductie en oriëntatie verder, maar dat was iets minder interessant omdat we met een ganse bende de avond ervoor een stapje in de wereld hadden gezet! en het bovendien ging over het gebruik van de Libary, Safety-protocol en de on-campus accomodation!

Gisteren avond werd er een FastFriend-avond gehouden (SpeedDaten dus)
hierdoor kwam ik voor het eerste in contact met echte typical collega-amerikanen, Canadezen, Chinezen, …
De avond werd tenslotte afgesloten in ‘The Lodge’, een nachtclub op 15min stappen van de campus

De Ieren in The Lodge begrepen niet wat ze ineens allemaal over de vloer kregen!
Het is namelijk zo dat Ierse mannen niet echt de dancing-kings zijn! verder dan wat hoofdschudden en steeds de zelfde bewegingen, komen ze niet!
Terwijl een Erasmusbende dat bestond uit vurige spanjaarden, dronken amerikanen (want die mogen hier wél drinken vanaf 18), vrolijke duitsers, belgen, fransen, finnen, … niet echt bezig waren met danspasjes, maar eerder zich lieten meegaan op de golven van de muziek!
bovendien steeg het percentage mooie dames met zienderogen aangezien het percentage Ierse vrouwen afnam (al is het stereotype beeld van een Ier niet helemaal correct)

Vandaag deden we met een hele hoop Brookfield Hallers inkopen in de Aldi, Dunnes Stores en €-shop om ons verblijf hier wat te verbeteren!
zo heb ik een WOK-pan aangeschaft aangezien dat mijn kookmogelijkheden aanzienlijk vergroot!

Zo meteen heb ik een house-party bij enkele Duitse meisjes die we tegenkwamen in de Aldi en die meer gekocht hadden dan dat ze konden dragen!
hoe simpel je hier toch vrienden maakt!
Hier ben ik trouwens verschoten hoe voordelig het is om een Belg te zijn!
ondanks mijn enorm slechte talenkennis switch ik hier toch tussen een 4tal talen!
nederlands met een paar belgen die soms iets niet int engels weten
fransen en walen die praten kan ik heel vaak verstaan (ja, ik verschiet er ook van) en moet ik soms helpen want hun engels is vaak enorm ondermaats! en de Duitsers hebben de neiging om onderling soms duits te spreken en probeer ik toch te verstaan over wat het gaat! wat soms grappige conversaties oplevert!

Tot de volgende !

Tenslotte hebben we gisteren een hoop nationaliteiten afgegaan om steeds dezelfde zin te vertalen in hun taal:an

Gaelic: an bhfuil. Tu abalta e a athru?
Fin: Voitko kääntää sen uudelleen?
Danish: Vil du væ sed oversætte det igen?
Spanish: Me lo puedes traducir otra vez por favor?
Basque: Berriz itzul diezadakezu mesedez?
Icelandic: Viltu thida thetta aftur?
Svenska: Kan du översetta de igen, tack?
English: Could you please translate it again?
French: Voulez-vous traduire cela encore une fois?
Deutsch: Können sie das bitte mal übersetzen?
Dutch: Kunt u dit nog eens vertalen alstublief?

Share on Facebook

Klaar voor de eerste dag Introductie!

gisterenavond hadden we in ‘the Stables’ (pub on campus) gratis ticket voor de nightclub Trinity!
na een busrit vol Iers gezang, Ierse leute en liedjes zoals ‘Wild Rover’ kwamen we aan in een praktisch lege club.
1 zaal ongeveer even groot als de eerste 2 zalen van de Charlatan, dit gevolgd door een gangpad (passage-way) dat uitkomt op een binnenplaatsje dat heel tof ingericht was om de Ierse rokers op te fleuren (want NERGENS in Ierland mag je binnen roken)
en daar achter nog eens een hippe pub/bar ter grootte van de Point Final en andere overpoort-’clubs’.

in deze laatste club was er een plaatselijk Iers groepje dat enorm goed was! van nummers die we niet kennen tot Kings of Leon, Black eyed peas, …

de club was echter al gauw gevuld met allemaal Ierse jeugd, waardoor Jonas (Duitser) en ik vrijwel de enige Erasmus-Students waren!
van echte inleving gesproken dus! (al kwamen we tegen het einde nog 3fransen tegen)
dan pas beseften we dat de Ierse jeugd echt niet zoveel verschilt van de Belgische aangezien er dan geen trainingsbroeken, klakskes en andere johnny-attributen aanwezig waren!
al waren er enkele 18-19jarige meisjes dit er bijliepen als een Ierse Barbi met geblondeerde lokken, mini-skirts en hoge hakken
(wat de meeste Ierse meisjes hier trouwens dragen omdat ze allemaal zo klein zijn zeggen ze!)

ik zou graag alles in meer detail bespreken, maar de tijd ontbreekt me aangezien ik binnen 5min mijn gratis Shuttle-dienst naar de campus heb om daar officieel aan mijn Erasmus te beginnen!
als ik die mis wordt het namelijk 20-25 min stappen (wat ik de voorbije dagen al 8-tal keer heb gedaan)

Cheers!

Share on Facebook

Goodmorning!

eindelijk kan ik dit zeggen! deze morgen was namelijk een stuk beter om wakker te worden dan gisteren, hier een klein verslagje van mijn 1september:

rond 7u ’s morgens werd ik wakker, niet gewoon wakker, maar echt wakker worden van de kou! Niet moeilijk als je bedenkt dat het ’s nachts rond de 8° was geweest en dat ik bovendien geen dekens had!
bij het aankomen had ik namelijk ontdekt dat donsdekens niet in de prijs zaten, dus besefte dat ik er ging moeten gaan kopen! maar dat is niet meteen iets dat je hier om de hoek vindt.

ik werd dus wakker van de kou en was helemaal aan het rillen waardoor zelfs een trui, trainingsbroek, marcelleke, T-shirt, vest, … nog niet hielpen! toen ik bedacht dat ik een warme douche kon pakken, besefte ik dat ook mijn thermostaat nog niet ingesteld stond, dus dat ik ook niet moest proberen om 1 warme druppel uit mijn douche op te vangen!
gelukkig kreeg ik mijn elektrische verwarmingstoestelletjes aan, en kon ik me daar aan opwarmen!

Omdat ik zo vroeg wakker was, was er nog geen leven hier, nog geen open receptie, …
dus besloot ik om een beetje te bloggen. Maar natuurlijk: Internet was kapot!
oké een beetje tv dan: TV was kapot!
maw liep ik daar binnen de 5min echt de muren op, daar zat ik dan! alleen in een appartement van 2 (waar andere kamer nog leegstaat)
geen tv, internet of warmte. En bovendien wetende dat Jonas (Duitser), Jason (Antwerpenaar), Timo (Fin), Morten (Deen), … in het gebouw aan de overkant zaten maar dat ik hen niet kon bereiken! we hadden namelijk nog geen Iers nummer uitgewisseld de avond ervoor, enkel Skype maar zonder internet was dat vrij nutteloos!

Omdat ik stilletjes aan een beetje gek begon te worden, deed ik lekker veel kleren aan, mijn vest en ging ik (in de regen natuurlijk) naar de receptie. Al ging die pas open om 8u30 en stond ik daar al om 8u15
Toen de receptie om 8u45 eindelijk open ging, begon mijn dag te keren.!
Na het vragen waar ik een donsdeken kon kopen, zei de jongedame achter het loket dat ze wel dekens en hoofdkussens hebben voor Erasmus-studenten en dat ik er die dag nog ging krijgen!
het probleem van het internet was trouwens over alle gebouwen en ging binnen de 2dagen hopelijk volledig opgelost zijn!

Aangezien ik op die moment niet veel zin had om opnieuw naar mijn kamer te gaan, nam ik het shuttlebusje naar de Campus en sprong ik daar op de eerste beste bus richting Limerick-stad. Dit was namelijk ook het plan van ons erasmus-bendetje maar die sliepen nog.

Eens aangekomen in Limerick, was ik duidelijk niet in het centrum-centrum afgestapt, maar in een ietwat ‘achterbuurt’ gekenmerkt door pubs, bookmakers(goktenten), EURO-shops (brol-winkeltjes) en alle soorten internationale winkeltjes.

Maar na even stappen begon het me allemaal wel te bekoren en verkende ik tot ongeveer 11u de stap een beetje op mezelf!
Anton (de Gentenaar die vlak bij de campus op kot zit) had me gesmst om te vragen wanneer we naar Limerick gingen, dus even later vervoegde hij me bij mijn stad-expeditie!

na een plannetje vanbij de tourist-info, een burger van bij de BurgerKing en even schuilen voor een immense stortvloed, besloten we om op zoek te gaan naar ‘the Garda-Station’ : het politiebureau dus!
het was namelijk zo dat we de dag voordien wat bier hadden willen kopen in de plaatselijke aldi, maar dat we te horen hadden gekregen dat we moesten beschikken over een ‘age-card’: dit is in Ierland een drinking-licence bovenop hun ID-card, …

in het Garda-Station zei de politieagent echter dat wij dit niet nodig hadden aangezien we maar 4maand in Ierland verbleven.
Maar toen we iets later Duvel hadden gevonden in de plaatselijke Tesco, kregen we weer het zelfde probleem!
de winkelbedienden zijn hier in Ierland strengen dan de politie! dit komt omdat er enorm strenge reglementering omtrent drinken bestaat hier in Ierland.
wij dus terug naar het Garda-Station om toch zo een age-card aan te vragen! nu blijkt dat het een hele aanvraagprocedure is en dat we teneerste ons geboortecertificaat moesten voorleggen (wat we uiteraard niet op zak hebben).
het age-card dillemma zullen we donderdag dus nog eens moeten voorleggen aan de Erasmus-verantwoordelijken!

De stad bezoeken was eigenlijk wel de moeite! overal heb je het idee dat je in een industriële stad loopt, aangezien veel gebouwen daar iets weg van hebben! bovendien is het overladen met verkeer waardoor je een enorm drukke indruk krijgt!
maar wat ook typisch Iers is, is dat alle gevels van pubs, winkeltjes, bookmakers, barbershops, … gemaakt zijn in hout en vaak al enorm oud zijn waardoor je vaak praaltjes ziet!

Na een hele dag stappen, gingen we nog eens tot in the stables, waar we de duitsers, denen, finnen en anderen opnieuw zagen en eindelijk allemaal van nummer konden wisselen!
In the stables die avond was er een of ander optreden van ‘The pussy cat dollies’ een parodietje van 5 Ierse dames op de iets bekendere bijna-naamgenoten.
aangezien the stables weer sloot om 23u (wat hier normaal is) besloten we de massa Ieren te volgen die allemaal richting ‘The lodge’ gingen.
Dit was één of andere nightbar dit open was tot 1u (wat hier enorm laat is te noemen)
Maar na 10min stappen door velden, steegjes en weiden, kwamen we aan en hoorden we dat het simpelweg ‘vol’ zat zodat we allemaal mochten opsodemieteren!

Na een taxiritje naar Brookfield Hall (mijn verblijfplaats) besloten we met onze 5-medereizigers dat het niet meer de moeite was om nog iets te ondernemen aangezien we allemaal enorm stijve benen hadden van Limerick te bezoeken!

Nu is het 2september, omstreeks 12u (13u bij jullie) en zitten we een beetje via skype te chatten over wat we vandaag gaan doen!
het is namelijk onze laatste dag voor dat onze introductie-dagen beginnen en daarna onze lessen.

Tot de volgende blogsessie! hopelijk is het een beetje overleesbaar en foutloos, want typte dit enorm snel zonder te overlezen
(call it laziness)

btw foto’s komen op facebook vanaf nu, en voor de mensen die geen facebook hebben, zet ik ze ook op

http://picasaweb.google.com/FreBa.Limerick/

cheers!

Share on Facebook

hallo iedereen

ik weet dat mijn vorig tekstje nog niet af is, en daar maak ik straks werk van, maar nu eventjes heel druk, sebiet eten maken en ganse dag in Limerick gaan toeristen!

hier alvast een paar fototjes van de reis zelf:

http://picasaweb.google.com/FreBa.Limerick/LimerickArrival?authkey=Gv1sRgCKTZjYnCx9-mVA&feat=directlink

Share on Facebook

na een goede deugddoende nachtrust de eerste nacht, werden Anton en ik wakker in het Park-Inn hotel.
Pas op het moment dat we de gordijnen open deden beseften we dat we echt wel in Ierland waren!
Het was namelijk stevig aan het regenen, naar Belgische normen dan toch want de Ieren vonden dat blijkbaar helemaal niet zo vreemd!
Het ontbijt die ochtend was dik in orde! voor zo een sjiek business hotel te zijn mocht dat wel, maar toch mag dat gezegd worden! Al waagden wij ons nog niets aan de typische Ierse/Britse sausages and beans.

straks meer, eerst ETEN

verdere verloop heel vlug (because of no importance)
later die dag namen we de bus richting Limerick en werden we beiden afgesmeten aan de University of Limerick ( www.ul.ie )
waarop onze wegen uiteengingen en ik richting Brookfield hall ging (wat ongeveer 20min stappen van de Campus is)

Ondertussen heb ik al eens mijn eerste inkopen gedaan in de plaatselijke Aldi, heb ik reeds een Iers GSM-nummer (belgisch blijf ik ook hebben, maar kijk ik niet constant naar)
en door ’s avonds naar “the stables” te gaan, ontmoetten we ondermeer een aantal Duitsers, Denen, Finnen, …
waarover later wel meer, maar opnieuw ga ik vroegtijdig de blog-update stopzetten aangezien ik ga slapen!
Ben namelijk net terug van ‘the night club’! in Ierland is dat echter de gewoonte om te beginnen om 21u en te stoppen tegen 1u!

Slaapzacht

ps: nu ga ik ook eens zacht slapen, want heb eindelijk donsdekens gekregen, wat bij nachten van 8° echt wel een must is!

Share on Facebook

Als we er mogen van vanuit gaan dat dit citaat klopt, dan hoop ik van ganser harte dat “slecht begonnen, toch gewonnen” ook zal aanvaard worden als geldig citaat!

Toen mijn ouders, Elien (zus) en ik de tijd zaten te doden met mensen observeren, de krant lezen, … hadden we nooit gedacht dat we iets later zouden stressen bij de bagage-check-in!
Oké, mijn 2 zakken waren elk ietsje boven de 15kilo elk, maar op de smerige ‘trucen’ van Ryanair hadden we niet gedacht!
Ik had namelijk 30 euro betaald om ipv 1 zak van 15 kilo, 2 zakken van 15 kilo mee te nemen.
Ryanairs interpretatie van die zin is echter dat je 30 euro extra betaalt om 15kilo in 2 zakken te verdelen! NIET elke zak 15kilo!
(wat volgens mij toch echt bedrog is want de zin kan dubbel geïnterpreteerd worden! en er spookt iets door mijn hoofd van consumentenbescherming, indien twijfel in voordeel van consument, … best eens opzoeken!)

Resultaat was vrij enerverend en nu lachwekkend! Een kwartier lang zoveel mogelijk gerief van in mijn trekrugzak bij mijn valies proppen zodat ik trekrugzak kon verkleinen en gebruiken als handbagage, laptop in valies en laptoptas naar huis, truien eruit, broek eruit, harde schijf eruit, …
gelukkig gaf de man aan de balie een begripvolle indruk en registreerde hij mijn 25kg wegende valies als 15kg!

Eens op de vlieger vlogen de 2 vesten die ik had aangedaan om plaats te beperken meteen uit, haalde alle koeken, kauwgum, fototoestel, kousen, … uit mijn zakken en plofte me aan een raampje terhoogte van de vleugel.
Net op het moment dat ik dacht dat ik als enige Belg tussen een bende krijsende, halfbezopen Ieren met kleine kindjes ging vliegen, zag ik een meisje van een trui van ‘University of Ghent’!
Iets later zat ik vrolijk (nederlands) te praten met Anton, een student Marketing aan de Hogent die ooit nog handelswetenschappen ambieerde,
achter ons zaten de 2 meisjes van Letterkunde (waarvan 1tje Ruth noemt).
alle4 gaan we naar Limerick University, alle4 een andere richting, andere verblijfsplaats, maar ook alle4 vanuit Gent!

Na een aangename babbel zat de vlucht er al op en ging ik samen met Anton opzoek naar het Park-Inn hotel.
opvallend was dat we 5min nadat we nog maar uit het vliegtuig waren gestapt, al aan te schuiven stonden in ons hotel met zakken en bagage!
Anton prijsde zichzelf gelukkig dat hij mij al ontmoet had, aangezien het Hotel volledig volboekt was, maar gelukkig nog een extra bed in mijn kamer kon reserveren!
zo kwamen we allebei in een sjiek hotel, met piloten en chinezen, onze eerste ‘Pub’ (die we al meteen aan ons lieten voorbij gaan aangezien we beiden bekaf waren) en gingen gaan slapen in een heel andere situatie dan dat we ons verwacht hadden van de eerste dag!

(dit schreef ik gisteren neer en typte ik nu snel over, vanavond wss verslagje van vandaag!)

Share on Facebook